Αναμνήσεις πλειομετρικών ασκήσεων στα σχολικά μας χρόνια!

Αυτός είναι ο τίτλος ενός αυθόρμητου άρθρου που έγραψε και μας έστειλε

το μέλος του Γ.Σ. Χαλανδρίου και πατέρας αθλήτριας βόλεϊ της ομάδας 

 Δημήτρης Γιακουμής, καταθέτοντας τις δικές τους βιωματικές εικόνες ως 

νεαρός αθλητής. Ένα άρθρο που αξίζει να διαβαστεί για να θυμηθούν οι 

παλιότεροι και να μάθουν (και ίσως εκτιμήσουν) οι νεώτεροι, τις συνθήκες

 που γυμναζόντουσαν κάποιοι παλιότερα :

Προς τα τέλη της δεκαετίας του 70 αρχές δεκαετίας 80 (τότε τα κλειστά ήταν

σπάνιο είδος) κάποιες Κυριακές ή στο σκάμα του μήκους ή στην παραλία 

εκτελούσαμε τις σημερινές πλειομετρικές ασκήσεις για την βελτίωση

 του άλματος. Το αποκαλούσαμε κινέζικο σύστημα. Χρήση καρέκλας από το 

διπλανό κεντράκι για υπερπήδηση 5-6 στην σειρά. Άλματα άνευ φοράς

από ημικάθισμα 3-4 συνεχόμενα, άλμα από καφάσι (το πιο γερό χωμένο μέσα 

στην άμμο κατά τα 3/4 περίπου για να αντέχει και να έχει σχετική ελαστικότητα, 

πλάγια άλματα πάνω από δεμένο σκοινάκι. Πάντα στην παραλία μας διάλεγαν 

το ίσιο μέρος και ποτέ κοντά εκεί που σκάει το κύμα. Η βρεγμένη άμμος τρώει 

χιαστούς ακόμα και αχίλλειους τένοντες. Δυστυχώς και σήμερα υπάρχει άγνοια

 γιατί οι περισσότεροι χιαστοί διεθνώς κόβονται με ρακέτες στην ακροθαλασσιά.

 Όσοι είχαμε την τύχη να κάνουμε και στίβο παίρναμε τα μέγιστα και από την

 υπερπήδηση των ψηλών εμποδίων στην προπόνηση, αλλά και από τον σχολικό

αθλητισμό που μας προσέφερε ανώμαλο δρόμο στις παρυφές του Παναθηναϊκού

 σταδίου τα Σάββατα υπό τις οδηγίες τότε του Ζαχαρόπουλου. Το να έχεις τότε 

επιτόπιο κάτω από 60 πόντους ήταν αποτυχία αφού ο μέσοι όροι ύψους στο

 μπάσκετ και στο βόλεϊ ήταν αστείοι σε σχέση με σήμερα. Δεν ξέρω εάν

υπάρχει σχετική μελέτη συσχέτισης εκτός από τη βελτίωση της αλτικής

 ικανότητας, αν οι πλειομετρικές ασκήσεις προστατεύουν και του χιαστούς, 

γιατί τέτοιοι τραυματισμοί ή ήταν λιγότεροι ή η πληροφόρηση εκείνες

 τις εποχές πιο πενιχρή. Βεβαίως το τσιμέντο επιβαρύνει αλλά και «σκληραίνει»

 τα άκρα σε σχέση με το παρκέ …Σε κάθε περίπτωση πάντως η αξία τους 

με την μοντέρνα μορφή τους και τα μέσα που έχουν σήμερα οι αθλητές/αθλήτριες

 είναι τεράστια. Τα 4-7 cm που παίρνεις εύκολα κερδίζουν αγώνες ειδικά στο

 βόλεϊ . Άλλη κατάληξη το μπλοκ στην παλάμη και άλλο στα ακροδάχτυλα. 

Ελπίζω αν ήταν βαρετά ρομαντικό να το βρήκατε συγχρόνως μιας άλλης εποχής

 για τους νεότερους πρωτόγνωρη κατάθεση.

Δημήτρης Γιακουμής, 21/01/2014

p.s. Περιμένουμε και τα δικά σας άρθρα, ειδικά αν έχουν και αφηγηματικό

χαρακτήρα, στο info@gsh-volley.gr